Een Milieuproductverklaring (EPD) is een gestandaardiseerd type III-ecolabel dat de milieu impacten van een product gedurende de gehele levenscyclus communiceert.
Het biedt transparante informatie op basis van een levenscyclusanalyse (LCA), waarin de milieueffecten van de productie, het gebruik en de verwijdering van een product worden gedetailleerd, zonder vertrouwelijke gegevens vrij te geven. EPD's worden veel gebruikt in verschillende industrieën om duurzame praktijken te bevorderen, markten te beveiligen en de milieuprestaties stroomafwaarts te verbeteren.
Gemiddeld is 67% van de milieu-impact van chemische producten toe te schrijven aan upstream scope 3-emissies in de waardeketen. Als gevolg hiervan wordt de totale impact van een chemisch product grotendeels beïnvloed door de ingrediënten ervan. Het gebruik van specifieke gegevens of Milieuproductverklaringen (EPDs) voor deze ingrediënten verbetert de kwaliteit van de levenscyclusanalyse (LCA) en resulteert vaak in lagere waarden.
Wanneer een chemisch product wordt geleverd met een EPD, kunnen klanten de milieu-impact van hun producten nauwkeuriger berekenen. Dit helpt niet alleen leveranciers om hun marktpositie te versterken, maar ondersteunt ook mogelijke duurzaamheidsclaims. Kortom, EPDs spelen een cruciale rol bij het verbeteren van transparantie en verantwoordelijkheid in de chemische industrie.
In maart 2024 keurde het Europees Parlement de herziening van de richtlijn betreffende de energieprestatie van gebouwen (EPBD) goed, die voorschrijft dat een uitgebreide levenscyclusanalyse van een gebouw moet worden uitgevoerd voordat er een bouwvergunning kan worden afgegeven, vanaf 2028.
Voor goed geïsoleerde gebouwen wordt de milieu-impact voornamelijk bepaald door de som van de Milieuproductverklaringen (EPD's) van de gebruikte bouwmaterialen, wat de grote vraag naar EPDs voor bouwmaterialen aanwakkert. Vergelijkbare wetgeving is al van kracht in Frankrijk onder RE2020, in Nederland onder MPG, in Denemarken en in Brussel (België).
Levenscyclusanalyses (LCA's) van gebouwen worden uitgevoerd door architecten en ingenieursbureaus met behulp van gespecialiseerde LCA-tools zoals TOTEM, DGNB, Dubocalc, Generis, Elodie, enz. Binnen deze tools kunnen architecten de benodigde hoeveelheden bouwmaterialen specificeren, die zijn gekoppeld aan generieke gegevens uit databases of specifieke Milieuproductverklaringen (EPDs) die gepubliceerd zijn in een gekoppeld EPD-programma.
Dit stelt fabrikanten in staat hun producten te promoten via specifieke EPDs gepubliceerd in het bijbehorende EPD-programma. De specificatiemarkt voor bouwmaterialen wordt steeds meer bepaald door deze LCA-tools, wat het belang van publicatie binnen het juiste EPD-kader benadrukt.
Helaas interpreteert elk EPD-programma de EN15804+A2-standaard iets anders, dit leidt tot afwijkende EPD-verklaringen tussen landen, waardoor de zichtbaarheid op de markt wordt beperkt, maar ook de geïnvesteerde tijd en kosten toenemen.
De LCA Quadrant-tool van Enperas stelt gebruikers echter in staat om deze verschillende methodologieën te selecteren voor hun berekening zonder hun primaire gegevens of model te wijzigen. Hierdoor kunnen EPD's op basis van specifieke marktvraag sneller gedeeld worden en bespaart men kost en tijd.
